คริสต์ศตวรรษที่ 17 ของ เส้นเวลาการค้นพบดาวเคราะห์และดาวบริวารในระบบสุริยะ

คริสต์ศตวรรษที่ 17
วันที่	ชื่อ	ภาพ	รหัสดาว	อ้างอิง/หมายเหตุ
คริสต์ทศวรรษ 1610
o: 7 มกราคม 1610 p: 13 มีนาคม 1610	คัลลิสโต		จูปิเตอร์ IV	กาลิเลโอ.[1] ดวงจันทร์กาลิเลียน. หมายเหตุ: หนึ่งในดวงจันทร์กลุ่มนี้อาจเคยถูกนักดาราศาสตร์ชาวจีน ชื่อ กานเต๋อ บันทึกการค้นพบไว้เมื่อ 364 ปีก่อนคริสตกาล ดวงจันทร์กาลิเลียนนับเป็นเทหวัตถุกลุ่มแรกที่ได้รับการยืนยันวงโคจรรอบวัตถุอื่นนอกเหนือจากโลก
ไอโอ		จูปิเตอร์ I
ยูโรปา		จูปิเตอร์ II
o: 11 มกราคม 1610 p: 13 มีนาคม 1610	แกนิมีด		จูปิเตอร์ III
คริสต์ทศวรรษ 1650
o: 25 มีนาคม 1655 p: 5 มีนาคม 1656	ไททัน		เสาร์ VI Saturn II (1673–1684), Saturn IV (1686–1789)	เฮยเคินส์.[2] เขา "เผยแพร่" การค้นพบของเขาครั้งแรกในรูปแบบอนาแกรม โดยส่งออกไปเมื่อวันที่ 13 มิถุนายน 1655 ต่อมาจึงได้ตีพิมพ์เป็นเล่มอย่างย่อใช้ชื่อว่า De Saturni luna Observatio Nova และพิมพ์ฉบับเต็มใน Systema Saturnium (กรกฎาคม 1659).
คริสต์ทศวรรษ 1670
o: 25 ตุลาคม 1671 p: 1673	ไออาเพตุส		เสาร์ VIII Saturn III (1673–1684), Saturn V (1686–1789), Saturn VII (1789–1848)	กัสสินี [3]
o: 23 ธันวาคม 1672 p: 1673	รีอา		เสาร์ V Saturn I (1673–1684), Saturn III (1686–1789)
คริสต์ทศวรรษ 1680
o: 21 มีนาคม 1684 p: 22 เมษายน 1686	ทีทิส		เสาร์ III Saturn I (1686–1789)	กัสสินี [4] เขาได้ตั้งชื่อดาวเหล่านี้พร้อมกับการค้นพบอีกสองดวงก่อนหน้านี้ โดยเรียกว่า Sidera Lodoicea. จากผลงานของเขาชื่อ Kosmotheôros (ตีพิมพ์หลังจากเสียชีวิต เมื่อ ค.ศ. 1698) , คริสตียาน เฮยเคินส์ ตั้งข้อสังเกตว่า "คุณเห็นดวงจันทร์ของดาวพฤหัสบดีสี่ดวง คุณเห็นดวงจันทร์ของดาวเสาร์ห้าดวง ทั้งหมดล้วนแล้วแต่อยู่ในวงโคจรของมันเอง"
ไดโอนี		เสาร์ IV Saturn II (1686–1789)
วันที่	ชื่อ	ภาพ	รหัสดาว	อ้างอิง/หมายเหตุ

ใกล้เคียง